Ghana is grappig
Door: Chris
Blijf op de hoogte en volg Chris
10 Maart 2014 | Ghana, Bolgatanga
Hello, hello
Deze week heb ik een half werkweekje gehad. Waarom? Donderdag 6th of March was het Independence Day. En dat gaat gepaard met heel veel marchen. Of marcheren, geen idee hoe je dit in het Engels schrijft. Het is echt een ‘big thing’ door heel Ghana heen. Om jullie even wat Ghanese geschiedenisles te geven, misschien zelfs wel Afrikaanse geschiedenisles: Ghana is het eerste Afrikaanse land, dat onafhankelijk is geworden. Dit gebeurde in 1957. Dit is uiteraard een memorabel moment en een moment waar veel Ghanezen nog steeds ontzettend trots en blij mee zijn. De hele week, en het begon vorige week al, heb ik kinderen zien marcheren. Voor de leraren is het een mooi excuus om geen les te hoeven geven, want de kinderen kunnen mooi de hele dag oefenen met marcheren. Erg leuk om te zien. Elk dorpje en stadje waar ik in de afgelopen twee weken ben geweest, daar zag ik kinderen op school marcheren. De beste marcheerders per school worden uiteindelijk uitgekozen en die mogen dan met vele andere scholen zich representeren op een groot veld of plein in hun stad of dorp. Veel van de kinderen kunnen de nacht ervoor niet slapen, omdat ze het zo spannend vinden en alle marcheerstapjes nog even flink doornemen, voordat ze van vermoeidheid in slaap vallen. Op de dag zelf komen er dan een aantal ministers spreken over van alles en nog wat: ‘Blablabla’
Uiteraard heeft dit ook effect gehad op de lessen die ik moest geven. Zoals ik van tevoren al kon raden was er telkens best een grote kans dat de lessen die ik moest geven niet doorgingen, omdat de kinderen moesten marcheren. Maar bellen van tevoren kan niet en de scholen die ons afbellen… nee, dat is te ver vooruit denken. Daar doen ze niet aan. Ik ben dus een aantal keer om 13u, op het heetst van de dag, zwetend naar een school gefietst om te horen dat de les niet doorging. Nja, in ieder geval weer wat calorieën kwijt en hard aan mijn conditie gewerkt!
Donderdag was dus een vrije dag en hier heb ik met nog 6 andere vrijwilligers goed gebruik van gemaakt. Van donderdag tot en met zaterdag zijn we naar Tamalé geweest. Dit is de grootste stad in het noordelijk gedeelte van Ghana. In het guesthouse had ik een eigen douche met STROMEND WATER!! en ook nog eens een wc-pot om te gebruiken! Luxe op zijn top! Ook zijn we daar naar een zwembad gegaan, twee zwembaden om precies te zijn. Dit was echt hilarisch! Je had een bad van zo’n 10x5 meter. De helft was diep en de andere helft ondiep. Omdat 99% van de Ghanezen niet kan zwemmen, werd er dus ‘gezwommen’ op een stuk van 5x5 meter. Dat klinkt nog wel leuk, maar dit is nog niet het hele verhaal. Het waterzuiveringssysteem stond uit, dat kost namelijk te veel geld. En omdat het Independence Day was, waren er ook heel veel kinderen die niet hoefden te marcheren en volgens mij dachten AL die kinderen van Tamalé: ‘Laten we naar het zwembad gaan!’. Volgens mij waren er op een gegeven moment wel 200 kinderen in en rond het zwembad. De helft propte zich op het stukje van 5x5 meter. Rustig zwemmen was er niet te zien. Er stond keihard muziek aan, alle kinderen dansten in en buiten het water. Ze hadden allemaal ongeveer 2 centimeter bewegingsruimte en elke minuut kwam er iemand op het geniale idee om hier tussen even een bommetje te doen! Ik heb echt mijn ogen uitgekeken om het feit, dat er niemand (ernstig) gewond is geraakt. En wat betreft de hygiëne van het water op dat moment… Ik koos ervoor om lekker een boekje aan de zijkant te lezen.
De volgende dag zijn we naar een rustiger zwembad gegaan en hier heb ik heerlijk kunnen ontspannen! Dat was echt even fijn na een maand in de hitte te hebben rondgefietst en gelopen.
Zondagavond heb ik met de kinderen thuis Jungle Book gekeken op het kleine laptopje. Ik heb nog nooit mensen zo hard om een film horen lachen. Heel grappig om te zien hoe de mensen hier naar zo’n film kijken.
Verder heb ik ook wel weer wat andere bizarre dingen meegemaakt deze week. Vooral wat betreft verkeer. Het aantal verkeersdoden ligt aardig hoog in Ghana en dat verbaast me ook niks als ik zie hoe de mensen hier rijden. Op de weg terug van één van de scholen hoorde ik opeens een motor, die langs me heen kwam, keihard remmen en slippen en daarna een BOEM! Ik keek om en er bleek een geit de weg over te steken, die niet aan de kant wilde gaan.
De volgende dag fietste ik naar kantoor toen ik werd ingehaald door een auto. Deze gebaarde me uit de auto dat ik snelheid moest minderen. Ik fietste al super langzaam, dus ik begreep niet echt waarom. Drie seconden later begreep ik dat wel. Hij had namelijk besloten mij in te halen voordat hij rechtsaf wilde slaan en mij zo dus ook af te snijden. In plaats van dat die even netjes achter me blijft rijden en dan rechtsaf slaat. Een soort van opzettelijk ben ik even tegen zijn auto opgeknald en heb ik hem even uitgelegd hoe veilig autorijden werkt.
Vanochtend fietste ik weg van huis. Na een paar 100 meter ga ik van een zandpad naar een geasfalteerde weg. Er reed een motor op het stuk asfalt die gewoon rechtdoor wilde rijden en een auto die rechtsaf wilde gaan. Ook deze auto besloot even de motor snel in te halen en rechts af te slaan en de motor zo af te snijden. Dit ging op een wat hogere snelheid dan ik op mijn fiets (van het vorige incident) en de motor moest dus ook van het asfalt het zandpad op vliegen om niet geraakt te worden door de auto. Door het hoogteverschil van het asfalt naar het zandpad, de schrik en de snelheid waarop het ging, knalde hij op de grond met de motor op zich. Weer een BOEM! Ik stapte van mijn fiets om de motorrijder overeind te helpen en de automobilist kwam rustig aangelopen om te kijken wat hij had gedaan. Dit keer heeft de motorrijder de automobilist even duidelijk uitgelegd wat veilig autorijden is.
Een collega van de YHF is ook afgelopen week aangereden,(BOEM!) door een jongen die veel te jong was om motor te rijden, en heeft toen twee dagen in het ziekenhuis gelegen. Het gaat nu weer goed met hem.
Leuk hè mam! Hahaha
Verder begin ik telkens meer te wennen aan alles wat hier gebeurd en ben ik al aardig goed aangepast aan mijn nieuwe omgeving. Het gaat dus goed met me!
Oja, nog een grappig momentje. Ik ging met één van de vrijwilligers wat eerder weg van Tamalé om reizen tijdens de warme uren te vermijden. De trotro (busje met 28 mensen dit keer) werd volgeladen: geiten op het dak, fietsen op het dak en halve huishoudens mee. Alles was na een halfuur opgeladen en ook alle 28 mensen hadden zich in het busje weten te proppen. Ready to go! We reden de parkeerplaats af, stoplicht, U-bocht maken en we rijden op de weg richting Bolgatanga. Na 50 meter zet de chauffeur het busje opeens aan de zijkant van de weg. BUSJE IS STUK! Hahahah, even checken of het busje nog werkt, voordat alles opgeladen werd, daar werd niet aan gedacht. Na een halfuurtje kwam er een nieuw busje aangereden. Alles en iedereen moest weer overgeladen worden! Na nog een halfuur was het klaar en konden we gaan!
Tot gauw!
Deze week heb ik een half werkweekje gehad. Waarom? Donderdag 6th of March was het Independence Day. En dat gaat gepaard met heel veel marchen. Of marcheren, geen idee hoe je dit in het Engels schrijft. Het is echt een ‘big thing’ door heel Ghana heen. Om jullie even wat Ghanese geschiedenisles te geven, misschien zelfs wel Afrikaanse geschiedenisles: Ghana is het eerste Afrikaanse land, dat onafhankelijk is geworden. Dit gebeurde in 1957. Dit is uiteraard een memorabel moment en een moment waar veel Ghanezen nog steeds ontzettend trots en blij mee zijn. De hele week, en het begon vorige week al, heb ik kinderen zien marcheren. Voor de leraren is het een mooi excuus om geen les te hoeven geven, want de kinderen kunnen mooi de hele dag oefenen met marcheren. Erg leuk om te zien. Elk dorpje en stadje waar ik in de afgelopen twee weken ben geweest, daar zag ik kinderen op school marcheren. De beste marcheerders per school worden uiteindelijk uitgekozen en die mogen dan met vele andere scholen zich representeren op een groot veld of plein in hun stad of dorp. Veel van de kinderen kunnen de nacht ervoor niet slapen, omdat ze het zo spannend vinden en alle marcheerstapjes nog even flink doornemen, voordat ze van vermoeidheid in slaap vallen. Op de dag zelf komen er dan een aantal ministers spreken over van alles en nog wat: ‘Blablabla’
Uiteraard heeft dit ook effect gehad op de lessen die ik moest geven. Zoals ik van tevoren al kon raden was er telkens best een grote kans dat de lessen die ik moest geven niet doorgingen, omdat de kinderen moesten marcheren. Maar bellen van tevoren kan niet en de scholen die ons afbellen… nee, dat is te ver vooruit denken. Daar doen ze niet aan. Ik ben dus een aantal keer om 13u, op het heetst van de dag, zwetend naar een school gefietst om te horen dat de les niet doorging. Nja, in ieder geval weer wat calorieën kwijt en hard aan mijn conditie gewerkt!
Donderdag was dus een vrije dag en hier heb ik met nog 6 andere vrijwilligers goed gebruik van gemaakt. Van donderdag tot en met zaterdag zijn we naar Tamalé geweest. Dit is de grootste stad in het noordelijk gedeelte van Ghana. In het guesthouse had ik een eigen douche met STROMEND WATER!! en ook nog eens een wc-pot om te gebruiken! Luxe op zijn top! Ook zijn we daar naar een zwembad gegaan, twee zwembaden om precies te zijn. Dit was echt hilarisch! Je had een bad van zo’n 10x5 meter. De helft was diep en de andere helft ondiep. Omdat 99% van de Ghanezen niet kan zwemmen, werd er dus ‘gezwommen’ op een stuk van 5x5 meter. Dat klinkt nog wel leuk, maar dit is nog niet het hele verhaal. Het waterzuiveringssysteem stond uit, dat kost namelijk te veel geld. En omdat het Independence Day was, waren er ook heel veel kinderen die niet hoefden te marcheren en volgens mij dachten AL die kinderen van Tamalé: ‘Laten we naar het zwembad gaan!’. Volgens mij waren er op een gegeven moment wel 200 kinderen in en rond het zwembad. De helft propte zich op het stukje van 5x5 meter. Rustig zwemmen was er niet te zien. Er stond keihard muziek aan, alle kinderen dansten in en buiten het water. Ze hadden allemaal ongeveer 2 centimeter bewegingsruimte en elke minuut kwam er iemand op het geniale idee om hier tussen even een bommetje te doen! Ik heb echt mijn ogen uitgekeken om het feit, dat er niemand (ernstig) gewond is geraakt. En wat betreft de hygiëne van het water op dat moment… Ik koos ervoor om lekker een boekje aan de zijkant te lezen.
De volgende dag zijn we naar een rustiger zwembad gegaan en hier heb ik heerlijk kunnen ontspannen! Dat was echt even fijn na een maand in de hitte te hebben rondgefietst en gelopen.
Zondagavond heb ik met de kinderen thuis Jungle Book gekeken op het kleine laptopje. Ik heb nog nooit mensen zo hard om een film horen lachen. Heel grappig om te zien hoe de mensen hier naar zo’n film kijken.
Verder heb ik ook wel weer wat andere bizarre dingen meegemaakt deze week. Vooral wat betreft verkeer. Het aantal verkeersdoden ligt aardig hoog in Ghana en dat verbaast me ook niks als ik zie hoe de mensen hier rijden. Op de weg terug van één van de scholen hoorde ik opeens een motor, die langs me heen kwam, keihard remmen en slippen en daarna een BOEM! Ik keek om en er bleek een geit de weg over te steken, die niet aan de kant wilde gaan.
De volgende dag fietste ik naar kantoor toen ik werd ingehaald door een auto. Deze gebaarde me uit de auto dat ik snelheid moest minderen. Ik fietste al super langzaam, dus ik begreep niet echt waarom. Drie seconden later begreep ik dat wel. Hij had namelijk besloten mij in te halen voordat hij rechtsaf wilde slaan en mij zo dus ook af te snijden. In plaats van dat die even netjes achter me blijft rijden en dan rechtsaf slaat. Een soort van opzettelijk ben ik even tegen zijn auto opgeknald en heb ik hem even uitgelegd hoe veilig autorijden werkt.
Vanochtend fietste ik weg van huis. Na een paar 100 meter ga ik van een zandpad naar een geasfalteerde weg. Er reed een motor op het stuk asfalt die gewoon rechtdoor wilde rijden en een auto die rechtsaf wilde gaan. Ook deze auto besloot even de motor snel in te halen en rechts af te slaan en de motor zo af te snijden. Dit ging op een wat hogere snelheid dan ik op mijn fiets (van het vorige incident) en de motor moest dus ook van het asfalt het zandpad op vliegen om niet geraakt te worden door de auto. Door het hoogteverschil van het asfalt naar het zandpad, de schrik en de snelheid waarop het ging, knalde hij op de grond met de motor op zich. Weer een BOEM! Ik stapte van mijn fiets om de motorrijder overeind te helpen en de automobilist kwam rustig aangelopen om te kijken wat hij had gedaan. Dit keer heeft de motorrijder de automobilist even duidelijk uitgelegd wat veilig autorijden is.
Een collega van de YHF is ook afgelopen week aangereden,(BOEM!) door een jongen die veel te jong was om motor te rijden, en heeft toen twee dagen in het ziekenhuis gelegen. Het gaat nu weer goed met hem.
Leuk hè mam! Hahaha
Verder begin ik telkens meer te wennen aan alles wat hier gebeurd en ben ik al aardig goed aangepast aan mijn nieuwe omgeving. Het gaat dus goed met me!
Oja, nog een grappig momentje. Ik ging met één van de vrijwilligers wat eerder weg van Tamalé om reizen tijdens de warme uren te vermijden. De trotro (busje met 28 mensen dit keer) werd volgeladen: geiten op het dak, fietsen op het dak en halve huishoudens mee. Alles was na een halfuur opgeladen en ook alle 28 mensen hadden zich in het busje weten te proppen. Ready to go! We reden de parkeerplaats af, stoplicht, U-bocht maken en we rijden op de weg richting Bolgatanga. Na 50 meter zet de chauffeur het busje opeens aan de zijkant van de weg. BUSJE IS STUK! Hahahah, even checken of het busje nog werkt, voordat alles opgeladen werd, daar werd niet aan gedacht. Na een halfuurtje kwam er een nieuw busje aangereden. Alles en iedereen moest weer overgeladen worden! Na nog een halfuur was het klaar en konden we gaan!
Tot gauw!
-
10 Maart 2014 - 13:23
Henri Kloppenburg:
Hey Chris,
Leuk om te lezen dat het goed met je gaat ook met je teennagel :). Grappig hoe je dit allemaal zo gedetailleerd beschrijft. Deze ouwe rot herinnert zijn tijd nog in Kenia waarvan ik ook zo heb genoten. Wij (Desiree, Noömi, Ruth en Job) wensen je een hele goeie en gezegende tijd toe en geniet van je verblijf. En kom veilig weer terug jongen.
Fam. Kloppenburg -
10 Maart 2014 - 16:31
Elisa:
Hey die Chris,
Bedankt voor weer een verhaaltje! Goed om te horen dat het goed met je gaat....en ook goed om te horen dat je scherp genoeg bent voor het verkeer daar.;)
Ik wens je ook deze week weer veel plezier en succes.
God Bless!
Liefs Elis
p.s.: Yo momma!:D -
10 Maart 2014 - 22:55
Hermine:
Hoi Chris,
Fijn dat het goed met je gaat en dank voor deze geweldige verhalen en foto's. Heel leuk om te lezen. Ik zou maar vast een uitgever gaan zoeken...:)
Geniet van elk moment! Groetjes, Hermine -
10 Maart 2014 - 23:13
Niels:
Bedankt voor de anekdotes, Chris!
Ook grappig nieuws vanuit Enschede: Jeroen heeft een huis gekocht! :p
groeten!
Niels. -
10 Maart 2014 - 23:40
Samuel:
Hai Chris, Dit is avontuurlijk GH, reiservaringen aan het doen. "Safety first." Dus denk eerst aan je eigen veiligheid, de "wild West" overlevensmentaliteit, trotro drivers denken alleen aan hoever zij de onderhoudsbeurt kunnen uitstellen en hoeveel daagsobrengst, kunnen over houden voor hun eigen gebruik, daarom heette ze "trotro". Hé geniet van je verblijf. papa. -
11 Maart 2014 - 16:35
Anne-Marie:
hoi Chris, vrijwilligerswerk of survivalen......goed hoe je alles met ons deelt, leuk om te lezen. en dat verkeer? ach je kunt beter weten waarmee je te doen hebt dan dat je verwacht dat men zich netjes aan de regels houdt en het gebeurd niet. een gewaarschuwd mens telt voor twee toch. mooi dat je aan de omgeving gewend raakt en tot nu toe gezond blijft, houden zo, gr mama -
11 Maart 2014 - 17:23
Bart:
Hey Chris,
Mooi om zo te kunnen lezen hoe het met je gaat daar in Ghana!
Groeten,
Bart -
13 Maart 2014 - 21:47
Ingrid:
Prachtige verhalen Chris! -
15 Maart 2014 - 11:36
Yuri Simons:
Hey Boney M!
Haha ik ga helemaal stuk om alle verhalen die ik van Lau hoor en hier op je blog lees. Tja is wel even wat anders dan de dagelijkse bezigheden hier. Gaaf man, elke dag een nieuwe verassing, hou ik van. Nou geniet lekker en ik kijk uit naar je volgende update! Groetjes van iedereen hier.. -
16 Maart 2014 - 19:41
Mariska:
Bijzondere momenten Chris. Leuk om je belevenissen te volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
