Tot gauw?
Door: Chris
Blijf op de hoogte en volg Chris
07 April 2014 | Ghana, Bolgatanga
Ik ga heel hard mijn best doen om de positieve en leuke dingetjes van afgelopen week te beschrijven. Waarom ik daar zo hard mijn best voor moet doen? Nou, het Ebola-virus. Dit virus is een maand geleden opgedoken in Guinee, Afrika. Het is een dodelijk virus wat interne en externe bloedingen veroorzaakt, na twee weken overlijd je eraan en 90% van de geinfecteerde mensen overleeft het virus niet. En er zijn geen vaccins of medicijnen voor! Een meisje van 12 is nu in Ghana overleden aan dezelfde symptomen als het Ebola-virus en haar bloed wordt momenteel onderzocht om te kijken of het inderdaad om hetzelfde snel verspreidende virus gaat. Ik heb vanochtend toen ik uit bed kwam, mijn tas al helemaal ingepakt mocht ik inderdaad echt naar huis moeten. Ik heb vandaag de hele dag al nagedacht over de voor- en nadelen van blijven of weggaan. En de kans is erg groot, dat wanneer het daadwerkelijk blijkt, dat het virus in Ghana zit, ik volgende week alweer in Nederland zit.
Hier laat ik het even bij. Schrik niet te veel, want ik ben nog gezond, alles gaat hier nog gewoon z’n gangetje en ik ga niet dood. En ik hoop dat jullie toch nog de rest van mijn reisverslag positief kunnen gaan lezen! Ik nog wel in ieder geval :)
Afgelopen maandag regende het dus, wat echt geweldig was. Eenmaal op werk aangekomen rond een uur of 12 (toen het gestopt was met regenen) besloot ik om foto’s te gaan maken. Ik heb ongeveer 2 uur rondgelopen en heb flink wat leuks kunnen ‘snappen’. Ik was iets te fanatiek wat resulteerde in mijn schoen en hele voet die helemaal vies waren geworden doordat ik bijna in een riviertje viel. BUT I SURVIVED! Zie de foto’s voor de resultaten van mijn tripje.
Dinsdag gaf ik alweer mijn allerlaatste entrepreneurial skill les. En het was geweldig! Heel bijzonder hoe snel je een band kunt opbouwen met mensen en ze na 6 lessen al echt gaat missen. Helaas kan ik het hele programma niet afmaken, omdat zij deze week examens hebben en volgende week een maand vakantie. En daarna zit ik al in Karimenga (of Utrecht). De les die ik had voorbereid was het volgende: Ik gebruikte mijn kennis vanuit mijn opleiding en liet hun kennismaken met marketing. De 4 P’s: Prijs, plaats, product en promotie. En ook liet ik ze kennismaken met competitie. Na ze uitleg te hebben gegeven gaf ik ze de opdracht om in 20 minuten tijd een eigen bedrijfje in de klas op te zetten per groep (er waren 4 groepen). Ze moesten zelf een product verkopen, aan promotie denken, een prijs vaststellen en een plaats in de klas kiezen. En hier moest allemaal over nagedacht zijn. Na de 20 minuten was ik de klant die elke shop langsging en ze feedback gaf en vroeg waarom ze voor een bepaalde ‘P’ hadden gekozen. Op het eind, omdat het ook om competitie ging, moest ik uiteraard een winnaar kiezen. De halve klas barstte in juichten uit toen ik zei dat de winnaars waren: “Buy one, get one free Entreprise”. Dyveke, een medevrijwilliger ging mee en heeft heel veel leuke filmpjes gemaakt. Vooralsnog zullen jullie het helaas even met de foto’s moeten doen.
Het is nu te warm en mijn geheugen weet niet meer wat ik woensdag heb gedaan. Donderdag wel. Toen gaf ik mijn laatste les reproductive health. Ook zij hebben volgende week examens en daarna vakantie. Het ging over ‘female circumcision’. Ik weet niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen, maar ik heb een verhaal verteld van een halfuur en iedereen was aandachtig aan het luisteren. Toen de bel ging en ik weg wilde gaan, werd ik gesmeekt om te blijven en het verhaal af te maken. And offcourse I did! Ik heb het verhaal over Waris Dirie verteld. Ken je het niet, bekijk dan de film ‘Dessert Flower’ echt een geweldige film en heel intrigerend!
Vrijdag was het feest. De partnerorganisatie gaat/ging namelijk over naar het nieuwe pand. Het was één groot feest met drums, de minister van onderwijs en andere belangrijpe piepo’s. Het hele dorp was uiteraard ook zo’n beetje aanwezig en ik zat in het decoratieteam. Who thought of that?! Het zag er best wel mooi uit, uiteindelijk moet ik eerlijk zeggen. Ook de verhuizing op woensdag was hilarisch, maar daar kom ik later op terug, haha.
Zaterdag was weer weekend en dus chillen. Het was zoooooooo warm! ’s Avonds rond een uur of 7 begon het in de verte te bliksemen en een lekkere koele wind waaide over me heen. Alsof een vleugje hemel me aanraakte. Het voelde echt alsof ik de hele dag druk was geweest met de warmte overleven en toen kreeg ik zo’n heerlijk koude wind. Heerlijk!
Zondagmiddag, tijdens het chillen kwamen er opeens mannen langs met hout. En hier komt iets wat ik zo verbazend grappig vind in Ghana. Soms lijkt het alsof iedereen de hele dag alles op zijn dooie gemak doet en nergens zit haast bij. Maar in sommige extreme gevallen is er opeens heel veel spoed, moet alles snel en wordt er opeens heel veel geproduceerd. De mannen met hout kwamen namelijk iets bouwen voor het graf van opa, die as. vrijdag wordt begraven. Toen ik terugkwam na een lange wandeling, langs een dam (was een hele leuke wandeling), was er opeens een heel houten ding gebouwd en lag die vol met cement. Ook was er opeens al een half graf gegraven van 1,5 bij 3 meter ofzo. Echt bizar. Vet veel werk en dat wordt uit het niets opeens in een uurtje gedaan. En dat was het ook met de verhuizing van het bedrijf woensdag. De hele tijd wordt er niks gecommuniceerd en lijkt er niets te gebeuren, terwijl de overgang over twee dagen is, en dan opeens staat er een laadvrachtwagen voor de deur en moeten alle bureaus, tafels en stoelen mee de wagen in. En snel, snel, snel. En iedereen springt dan ook op om aan de slag te gaan. Ongeorganiseerd, maar het werkt wel, echt hilarisch!
Iets anders grappigs nog was het graf. Ik ging zondagavond nog even bij het graf kijken hoe ver ze waren met graven en het hele graf lag onder water. Dus ik vroeg: “Waar komt al dat water opeens vandan?!”. Als antwoord: “Ja iemand heeft een waterpijp gemold, we wisten niet dat daar een waterpijp lag. Hahaha gewoon iemand hele watertoevoer naar zijn huis gemold. “Wanneer wordt het gemaakt dan?”, vroeg ik. “Ja, morgenochtend komt er misschien iemand langs.” Heerlijke gedachte om lekker mee te gaan slapen. I like those people. Maar ik ben blij dat ik er niet 100% deel van ben.
Tot gauw! (heel gauw misschien)
Hier laat ik het even bij. Schrik niet te veel, want ik ben nog gezond, alles gaat hier nog gewoon z’n gangetje en ik ga niet dood. En ik hoop dat jullie toch nog de rest van mijn reisverslag positief kunnen gaan lezen! Ik nog wel in ieder geval :)
Afgelopen maandag regende het dus, wat echt geweldig was. Eenmaal op werk aangekomen rond een uur of 12 (toen het gestopt was met regenen) besloot ik om foto’s te gaan maken. Ik heb ongeveer 2 uur rondgelopen en heb flink wat leuks kunnen ‘snappen’. Ik was iets te fanatiek wat resulteerde in mijn schoen en hele voet die helemaal vies waren geworden doordat ik bijna in een riviertje viel. BUT I SURVIVED! Zie de foto’s voor de resultaten van mijn tripje.
Dinsdag gaf ik alweer mijn allerlaatste entrepreneurial skill les. En het was geweldig! Heel bijzonder hoe snel je een band kunt opbouwen met mensen en ze na 6 lessen al echt gaat missen. Helaas kan ik het hele programma niet afmaken, omdat zij deze week examens hebben en volgende week een maand vakantie. En daarna zit ik al in Karimenga (of Utrecht). De les die ik had voorbereid was het volgende: Ik gebruikte mijn kennis vanuit mijn opleiding en liet hun kennismaken met marketing. De 4 P’s: Prijs, plaats, product en promotie. En ook liet ik ze kennismaken met competitie. Na ze uitleg te hebben gegeven gaf ik ze de opdracht om in 20 minuten tijd een eigen bedrijfje in de klas op te zetten per groep (er waren 4 groepen). Ze moesten zelf een product verkopen, aan promotie denken, een prijs vaststellen en een plaats in de klas kiezen. En hier moest allemaal over nagedacht zijn. Na de 20 minuten was ik de klant die elke shop langsging en ze feedback gaf en vroeg waarom ze voor een bepaalde ‘P’ hadden gekozen. Op het eind, omdat het ook om competitie ging, moest ik uiteraard een winnaar kiezen. De halve klas barstte in juichten uit toen ik zei dat de winnaars waren: “Buy one, get one free Entreprise”. Dyveke, een medevrijwilliger ging mee en heeft heel veel leuke filmpjes gemaakt. Vooralsnog zullen jullie het helaas even met de foto’s moeten doen.
Het is nu te warm en mijn geheugen weet niet meer wat ik woensdag heb gedaan. Donderdag wel. Toen gaf ik mijn laatste les reproductive health. Ook zij hebben volgende week examens en daarna vakantie. Het ging over ‘female circumcision’. Ik weet niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen, maar ik heb een verhaal verteld van een halfuur en iedereen was aandachtig aan het luisteren. Toen de bel ging en ik weg wilde gaan, werd ik gesmeekt om te blijven en het verhaal af te maken. And offcourse I did! Ik heb het verhaal over Waris Dirie verteld. Ken je het niet, bekijk dan de film ‘Dessert Flower’ echt een geweldige film en heel intrigerend!
Vrijdag was het feest. De partnerorganisatie gaat/ging namelijk over naar het nieuwe pand. Het was één groot feest met drums, de minister van onderwijs en andere belangrijpe piepo’s. Het hele dorp was uiteraard ook zo’n beetje aanwezig en ik zat in het decoratieteam. Who thought of that?! Het zag er best wel mooi uit, uiteindelijk moet ik eerlijk zeggen. Ook de verhuizing op woensdag was hilarisch, maar daar kom ik later op terug, haha.
Zaterdag was weer weekend en dus chillen. Het was zoooooooo warm! ’s Avonds rond een uur of 7 begon het in de verte te bliksemen en een lekkere koele wind waaide over me heen. Alsof een vleugje hemel me aanraakte. Het voelde echt alsof ik de hele dag druk was geweest met de warmte overleven en toen kreeg ik zo’n heerlijk koude wind. Heerlijk!
Zondagmiddag, tijdens het chillen kwamen er opeens mannen langs met hout. En hier komt iets wat ik zo verbazend grappig vind in Ghana. Soms lijkt het alsof iedereen de hele dag alles op zijn dooie gemak doet en nergens zit haast bij. Maar in sommige extreme gevallen is er opeens heel veel spoed, moet alles snel en wordt er opeens heel veel geproduceerd. De mannen met hout kwamen namelijk iets bouwen voor het graf van opa, die as. vrijdag wordt begraven. Toen ik terugkwam na een lange wandeling, langs een dam (was een hele leuke wandeling), was er opeens een heel houten ding gebouwd en lag die vol met cement. Ook was er opeens al een half graf gegraven van 1,5 bij 3 meter ofzo. Echt bizar. Vet veel werk en dat wordt uit het niets opeens in een uurtje gedaan. En dat was het ook met de verhuizing van het bedrijf woensdag. De hele tijd wordt er niks gecommuniceerd en lijkt er niets te gebeuren, terwijl de overgang over twee dagen is, en dan opeens staat er een laadvrachtwagen voor de deur en moeten alle bureaus, tafels en stoelen mee de wagen in. En snel, snel, snel. En iedereen springt dan ook op om aan de slag te gaan. Ongeorganiseerd, maar het werkt wel, echt hilarisch!
Iets anders grappigs nog was het graf. Ik ging zondagavond nog even bij het graf kijken hoe ver ze waren met graven en het hele graf lag onder water. Dus ik vroeg: “Waar komt al dat water opeens vandan?!”. Als antwoord: “Ja iemand heeft een waterpijp gemold, we wisten niet dat daar een waterpijp lag. Hahaha gewoon iemand hele watertoevoer naar zijn huis gemold. “Wanneer wordt het gemaakt dan?”, vroeg ik. “Ja, morgenochtend komt er misschien iemand langs.” Heerlijke gedachte om lekker mee te gaan slapen. I like those people. Maar ik ben blij dat ik er niet 100% deel van ben.
Tot gauw! (heel gauw misschien)
-
07 April 2014 - 16:13
Chris Quartey:
Ik zie net een bericht op internet dat de uitslag binnen is van het onderzoek. En de uitslag is negatief, dus positief. Er is geen Ebola in Ghana!
En dat foto's maken in de regen had ik al verteld hè? Ik zag de foto's in ieder geval al -
07 April 2014 - 16:30
Laurens :
Vet man!!! En mooi om te lezen dat je het zo naar je zin hebt daar! Tot snel! -
07 April 2014 - 17:39
Bart Van Dijk:
Eey Chris, toen ik vanochtend het bericht op nu.nl las over Ghana vroeg ik me meteen af of dat jouw situatie zou veranderen. Blij om nu te horen dat het gelukkig geen Ebola is! -
07 April 2014 - 17:39
Bart Van Dijk:
Eey Chris, toen ik vanochtend het bericht op nu.nl las over Ghana vroeg ik me meteen af of dat jouw situatie zou veranderen. Blij om nu te horen dat het gelukkig geen Ebola is! -
07 April 2014 - 17:44
Bart Van Dijk:
En oja, als je nu wel terug had gemoeten hadden we elkaar inderdaad snel weer gezien! Nu zal et zeker nog wel even duren ;) -
07 April 2014 - 18:56
Mama:
gelukkig geen Ebola, zou jammer zijn maar gezondheid gaat voor natuurlijk.
afwachten maar hoe eea zich verder ontwikkeld want het blijft een zorgelijke epidemie.
positief blijven denken dan kom je een heel eind, xmama.
ps.heb je nu wel of geen foto's toegevoegd? ik zie ze niet onder je verslag maar misschien moet ik ergens anders kijken? -
07 April 2014 - 23:46
Annette Hoek:
Gelukkig dat het dat virus niet is! Wel spannend hoor zoiets.
Wat een prachtige foto's heb je weer gemaakt! Die kleuren...lijkt wel Afrikaans...
Dat graf leek dus nu een zwembad! Relaxed daar hoor..misschien komt er morgen iemand..haha
Nog een fijne tijd verder! Groetjes. -
08 April 2014 - 13:16
Hermine:
Hoi Chris,
Had het ook gehoord en moest natuurlijk ook meteen aan je denken en aan de hele familie Quartey daar, maar gelukkig vals alarm wat jou en Ghana betreft. Blijft natuurlijk een hele nare epidemie. Fijn dat het goed met je gaat. Hier ook alles goed, al heel veel heerlijk op het dakterras in het zonnetje kunnen zitten en verder natuurlijk mijn studenten lastig vallen met tentamens en scripties. Dat heb je toch maar mooi allemaal achter de rug! Ik begrijp dat je nu zelf les geeft. Mooie ervaring!
Ga door met schrijven, altijd leuk om te lezen en blijf je verwonderen over daar, als je terug bent, ga je je verwonderen over hier, want wat hier gebeurt is ook maar al te vaak 'niet normaal' hihi.:)....... So enjoy!
Begrijp ik dat je naar een andere locatie gaat?
Lieve groetjes, Hermine -
08 April 2014 - 21:26
Rolf:
Fijn dat je rustig kan blijven Chris.
All the best!
Rolf -
09 April 2014 - 11:16
Chris Quartey:
Ja mam de foto's stonden in een ander mapje. Maar nu staan ze hierbij weer.
En inderdaad Bart, dat zou wel bizar zijn haha. Nu maar met Skype doen hè. En after all was jij toch de hele tijd in Grunn geweest:P
@Hermine, ik ga naar Karimenga. Stond in één van de vorige reisverslagen. Maar over twee weken ga ik me daar herpositioneren en daar wat leuke dingejtes doen!
Bedankt voor de (bezorgde) berichtjes. Bye bye! -
09 April 2014 - 17:52
Hermine:
Is Karimenga ook in het noorden? Ga je naar the Green House? -
15 April 2014 - 16:26
Chris:
Hi Hermine,
Karimenga is 25 km hier vandaan. En dat is bij the Green House ja. Ik ga helpen bij het project daarvan. En zij werken ook samen met de partnerorganisatie hier in Bolga.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
